27 Nisan 2024 Cumartesi

sahilde

 

bir nisan günü. ama hava kapalı. sahildeyiz ilk sahile gelişimiz. ben biraz üşüyorum. y. manzarayı çok beğenmiş çocuklar gibi şen. ben elinden tutuyorum ilk kez. o sarılıyor omzundan. tatlı bir golden biraz suda yüzüyor. sonra kuma gelip keyifle yuvarlanıyor. yaşam diyor bu kadar işte. bu minik anlara sahip olmak. iliklerime kadar yaşadığımı hissediyorum. ciğerlerime kadar yaşamla doluyorum

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Ne yerdeyim ne gökte

  Bir kere bir öğretmen çok yoğun ve buhranlı bir zamanı tarif etmek için “ne yerdeyim ne gökteyim” demişti. Bende öyle hissediyorum. Tembel...